Wnętrze kościoła św. Zygmunta w Szydłowcu (I)

W wystroju wnętrza kościoła św. Zygmunta w Szydłowcu dominuje styl renesansowy. Świątynia składa się z prezbiterium i prostokątnej nawy. 

Prezbiterium sklepione jest gwiaździście. Wykonano je według projektu rozrysowanego na północnej ścianie nawy głównej. Doskonale zachowany naścienny ryt sklepienia jest rzadkością w tej części Europy. 

W ścianie prezbiterium znajduje się płyta nagrobna Mikołaja Szydłowieckiego z czerwonego marmuru, wykonana w warsztacie Bartolomeo Berecciego - budowniczego kaplicy Zygmuntowskiej na Wawelu. Autorem częściowo zachowanych polichromii w nawie głównej, a także na pierwotnym stropie nawy jest prawdopodobnie sprowadzony z Mogiły Stanisław Samostrzelnik.

W prezbiterium na północnej ścianie umieszczony jest przepiękny późnogotycki poliptyk, przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny i sceny ewangeliczne, wykonany w 1509 r. w warsztatach krakowskich. Na poliptyku wyobrażeni zostali także członkowie rodziny Szydłowieckich, którzy byli jego fundatorami.

Nawa nie jest sklepiona, posiada strop (obecny pochodzi z pierwszej połowy XVIII wieku). 

W nawie głównej, obok północnego wejścia znajduje się klasycystyczny nagrobek Marii z Gawdzickich Radziwiłłowej. Postać kobieca wsparta na urnie wzorowana jest na rzymskiej kopii greckiej rzeźby Śpiąca Ariadna (obecnie w Muzeum Kapitolińskim w Rzymie).

Sanktuarium Matki Boskiej Ostrobramskiej w Skarżysko-Kamiennej

Decyzją ks. biskupa Edwarda Materskiego, pierwszego ordynariusza diecezji radomskiej, rodem z Wilna, w maju 1988 roku rozpoczęto budowę Sanktuarium Matki Bożej Ostrobramskiej w Skarżysku-Kamiennej. W 1989 roku ks. kard. Henryk Gulbinowicz dokonał poświęcenia kaplicy i intronizacji wizerunku Matki Bożej. Obraz jest wierną kopią wileńskiego przedstawienia i namalowała go wilnianka Izabela Borowska. Koronacja obrazu Matki Boskiej Ostrobramskiej odbyła się 2 lipca 2005. 7 stycznia 2014 roku sanktuarium otrzymało tytuł bazyliki mniejszej dekretem papieża Franciszka. 

Matka Boska Ostrobramska jest patronką Skarżyska-Kamiennej.

Fara w Kole (III) - tablice

 

Fara w Kole (II)

 

Wnętrze kościoła farnego w Kole

 

Fara w Kole

Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Kole to świątynia na terenie Starego Miasta w Kole, w diecezji włocławskiej. Jest to najstarszy kościół w mieście, wybudowany w stylu gotyckim na przełomie XIV i XV wieku. Z racji znaczenia nazywany kościołem farnym. Pierwsza wzmianka o kolskim kościele pojawia się w 1362 roku w dokumencie lokacyjnym miasta wystawionym przez Kazimierza Wielkiego. Według niektórych historyków wcześniej w mieście istniała kaplica, ufundowana prawdopodobnie przez zakon krzyżacki na początku XIII wieku. Pod koniec XIX w. wykonano również nowy ołtarz neogotycki, a w 1903 r. wykonano nową polichromię.  

Jest to ceglana, trójnawowa budowla halowa, orientowana, na rzucie prostokąta z wyodrębnionym dalszym i prosto zamkniętym prezbiterum.

W prezbiterium zachowało się pierwotne sklepienie gwiaździste z dodatkowymi dekoracyjnymi żebrami. Prezbiterium jest dwuprzęsłowe, o przęsłach nierównej długości. Pomimo, że świątynia była wielokrotnie przemurowywana, przyglądając się uważnie dostrzec można na murach kościoła charakterystyczny gotycki ornament z cegieł zendrówek układanych w romby, które pierwotnie opasywały cały budynek.