Kościół św. Karola Boromeusza, ul. Chłodna 21, cz. II

Fasada flankowana dwiema wieżami, poprzedzona trójarkadowym przedsionkiem. Na fasadzie figury apostołów Piotra i Pawła. Fasadę wieńczy fronton z tympanonem, przedstawiającym patrona kościoła, Karola Boromeusza, udzielającego sakramentu Komunii mieszkańcom Mediolanu w czasie epidemii dżumy w 1567 r. 

Schody przed głównym wejściem (od zachodu) ozdobione rzeźbami autorstwa Ludwika Kauffmanna i Pawła Malińskiego i przedstawiającymi Ojców Kościoła, świętych Augustyna, Ambrożego, Grzegorza i Hieronima oraz apostołów Piotra i Pawła na fasadzie.

W bocznych elewacjach znajdują się zewnętrzne nisze z rzeźbami polskich świętych i błogosławionych (m.in. bł. Wincentego Kadłubka, św. Stanisława Kostki, św. Szymona z Lipnicy, św. Jadwigi Śląskiej, św. Jana Kantego, św. Wojciecha i św. Stanisława).

Przed głównym wejściem figura Matki Boskiej Łaskawej, według projektu Andrzeja Pruszyńskiego, odlana w brązie.

 

Kościół św. Karola Boromeusza w Warszawie ul. Chłodna, cz. I

 Kościół św. Karola Boromeusza znajduje się przy ul. Chłodnej 21 na warszawskim Mirowie. Wybudowany w latach 1841–1849 w stylu neorenesansowym według projektu Henryka Marconiego.

Kościół jest świątynią parafii św. Andrzeja. Został ufundowany przez księżniczkę Klementynę z Sanguszków Małachowską, właścicielkę dóbr lubartowskich, wzniesiony został u zbiegu ulic Chłodnej i Elektoralnej na terenie placu Pod Lwem, na zakończeniu Osi Saskiej. Kamień węgielny położono 18 sierpnia 1841 roku. Wzorowany na rzymskiej bazylice Santa Maria Maggiore, bazylice św. Pawła za Murami, a wnętrze na kościele Notre-Dame-de-Lorette w Paryżu. 

Zbudowany został na planie krzyża łacińskiego; trójnawowy, płaski strop kasetonowy oparty na żeliwnych kolumnach korynckich. 

Bazylika mniejsza pw. Trójcy Świętej i sanktuarium Relikwii Drzewa Krzyża Świętego

 

 Na Łysej Górze znajduje się opactwo świętokrzyskie, w którym znajdują się relikwie Świętego Krzyża. Jest to jedno z najstarszych sanktuariów w Polsce.