Bernardyni osiedlili się w Łęczycy za sprawą Doroty z Otolskich Piwo, która w 1632 r. zaprosiła ich na grunt przy łęczyckiej Bramie Poznańskiej, fundując dla nich drewniany klasztor i kościół. Świątynia otrzymała wezwanie Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Dzięki licznym fundatorom bracia wybudowali w latach 1636-1643 kościół, którego poświęcenia dokonano 10 IX 1652 r. W czasie potopu szwedzkiego w 1656 r. został częściowo zniszczony. W 1743 r. kościół i klasztor spłonęły. Po odbudowie w drugiej połowie XVIII w. odbywały się tutaj sejmiki województwa łęczyckiego. Do roku 1864 był to kościół klasztorny bernardynów. W czasie powstania styczniowego zakonnicy zaangażowali się w pomoc powstańcom, co spowodowało kasatę klasztoru w 1864 r. Kościół i klasztor przeszły wówczas pod kuratelę miejscowej parafii św. Andrzeja. Po odzyskaniu niepodległości bernardyni nie byli w stanie objąć placówki z powodu braku dostatecznej liczby kapłanów, dlatego w 1923 r. biskup łódzki przekazał go jezuitom, którzy zostali usunięci z niego przez Niemców w 1940 r. Po wojnie, w 1946 r. klasztor wraz z kościołem powrócił do pierwotnych właścicieli bernardynów.
Kościół pw. Niepokalanego Poczęcia jest budowlą wczesnobarokową, orientowaną, jednonawową z nieco węższym i niższym prezbiterium. Obecna szata wnętrza kościoła pochodzi z przełomu XVII-XVIII w. Twórcą polichromii był brat Walenty Żebrowski. Kościół posiada dwuspadowy dach, zwieńczony trójkondygnacyjną sygnaturką. Wewnątrz są sklepienia kolebkowe z lunetami. Wnętrze kościoła, urządzone w duchu teatrum sacrum, jest jednym z najpiękniejszych w całej prowincji oo. Bernardynów. Klasztor to budowla murowana, piętrowa, z prostokątnym dziedzińcem przylegający południowym bokiem do kościoła.
The Bernardines settled in Łęczyca thanks to Dorota, née Otolska Piwo, who in 1632 invited them to land in Łęczyca by founding a wooden monastery and church for them. The temple received the invocation of the Immaculate Conception of the Blessed Virgin Mary. Thanks to numerous funders, the brothers built the church between 1636 and 1643. During the Swedish Deluge in 1656, it was partially destroyed. In 1743, the church and the monastery burned down. After reconstruction in the second half of the 18th century, the sejmiks of the Łęczyca province were held here. It was a Bernardine monastery church until 1864. During the January Uprising, the monks became involved in helping the insurgents, which led to the monastery's dissolution in 1864. The church and monastery were then transferred to the custody of the local parish of St. Andrew. In 1923, the Bishop of Lodz handed it over to the Jesuits, who were expelled from it by the Germans in 1940. After the war, in 1946, the monastery and the church were returned to the original Bernardine owners.
The Church of the Immaculate Conception is an early Baroque, oriented, single-nave building with a slightly narrower and lower presbytery. The present interior decoration of the church dates from the turn of the 17th-18th century. The creator of the polychrome was Brother Walenty Żebrowski. The church has a gabled roof, topped with a three-storey bell. Inside, there are barrel vaults with lunettes. The interior of the church, decorated in the spirit of the theatrum sacrum, is one of the most beautiful in the whole province of the Bernardine Fathers.
Die Bernardiner ließen sich in Łęczyca dank Dorota, geborene Otolska Piwo, nieder, die sie 1632 einlud, sich in Łęczyca niederzulassen, indem sie für sie ein Holzkloster und eine Kirche gründete. Das Gotteshaus wurde der Unbefleckten Empfängnis der Heiligen Jungfrau Maria geweiht. Dank zahlreicher Geldgeber konnten die Brüder die Kirche zwischen 1636 und 1643 errichten. Während der schwedischen Sintflut im Jahr 1656 wurde sie teilweise zerstört. Im Jahr 1743 brannten die Kirche und das Kloster nieder. Nach dem Wiederaufbau in der zweiten Hälfte des 18. Jahrhunderts wurden hier die Sejmiks der Provinz Łęczyca abgehalten. Bis 1864 war es eine Klosterkirche der Bernhardiner. Während des Januaraufstands unterstützten die Mönche die Aufständischen, was zur Auflösung des Klosters im Jahr 1864 führte. Kirche und Kloster gingen in die Obhut der örtlichen Pfarrei St. Andreas über. Andreas. 1923 übergab der Bischof von Lodz das Kloster an die Jesuiten, die 1940 von den Deutschen aus dem Kloster vertrieben wurden. 1946, nach dem Krieg, wurden das Kloster und die Kirche an die ursprünglichen Bernhardiner zurückgegeben.
Die Kirche der Unbefleckten Empfängnis ist ein frühbarocker, orientierter, einschiffiger Bau mit einem etwas schmaleren und niedrigeren Presbyterium. Die heutige Innenausstattung der Kirche stammt aus der Zeit der Wende vom 17. zum 18. Jahrhundert. Der Schöpfer der Polychromie war Bruder Walenty Żebrowski. Die Kirche hat ein Giebeldach, das von einer dreistöckigen Glocke gekrönt wird. Im Inneren befinden sich Tonnengewölbe mit Lünetten. Das Innere der Kirche, das im Geiste des theatrum sacrum dekoriert ist, gehört zu den schönsten in der ganzen Provinz der Bernhardiner.
