Ewangelicki kościół św. Mikołaja w Byczynie

Świątynia w północno-wschodniej części Byczyny, na placu sąsiadującym z rynkiem, istniała już w XIII w. Wówczas był to katolicki kościół drewniany, otoczony cmentarzem. Ten gotycki, murowany kościół został wzniesiony pod koniec XIV w. Silny na tym terenie nurt reformacyjny dotarł do Byczyny w latach 30. XVI w. Zbór ewangelicki przejął kościół św. Mikołaja w 1556 r. - i utrzymał go do dziś (z przerwą w latach 1694-1707). Do XVIII w. plac wokół kościoła pełnił funkcję cmentarza i był otoczony niskim murkiem. Świątynia była dwukrotnie gruntownie odnawiana: w latach 1790-1791 oraz w latach 1886-1888, kiedy świątyni nadano neogotycką formę: wieża zyskała neogotyckie zwieńczenie, a północna kruchta i kaplica szczyty. 

Wewnątrz kościoła znajdują się liczne zabytki sztuki sakralnej (m.in. średniowieczny krucyfiks, epitafia) oraz krypty grobowe: księcia Maksymiliana von Württemberga (zm. 1710), rodziny Frankenbergów i miejscowych pastorów: Daniela Opolliusa, Jana Kośnego. Po II wojnie światowej kościół stał się filią parafii ewangelicko-augsburskiej w Wołczynie. 

Der Tempel im nordöstlichen Teil von Byczyna, auf dem Platz neben dem Marktplatz, existierte bereits im 13. Jahrhundert. Damals war es eine katholische Holzkirche, umgeben von einem Friedhof. Diese gotische Backsteinkirche wurde Ende des 14. Jahrhunderts erbaut. Die in der Gegend starke Reformationsbewegung erreichte Byczyna in den 1530er Jahren. Die evangelische Gemeinde übernahm die St.-Kirche. Nikolaus im Jahre 1556 - und hat diese Tradition bis heute beibehalten (mit einer Unterbrechung in den Jahren 1694–1707). Bis ins 18. Jahrhundert diente der Platz rund um die Kirche als Friedhof und war von einer niedrigen Mauer umgeben. Der Tempel wurde zweimal gründlich renoviert: in den Jahren 1790–1791 und in den Jahren 1886–1888, als der Tempel eine neugotische Form erhielt: Der Turm bekam eine neugotische Kreuzblume und das nördliche Portal und die Kapelle bekamen Giebel. Im Inneren der Kirche befinden sich zahlreiche Denkmäler der Sakralkunst (darunter ein mittelalterliches Kruzifix und Epitaphe) sowie die Grabkrypten von Herzog Maximilian von Württemberg (gest. 1710), der Familie Frankenberg und den örtlichen Pfarrern Daniel Opollius und Jan Kośny. Nach dem Zweiten Weltkrieg wurde die Kirche eine Filiale der Evangelisch-Augsburgischen Kirchengemeinde Wołczyn.